In het spectaculaire Forum vind je niet alleen de openbare bibliotheek van Groningen, maar ook exposities, een bioscoop, een café en een restaurant op de bovenste verdieping.Het is niet voor niets 34.000 m2 groot.
Je vindt deze gloednieuwe hotspot vlakbij het andere iconische gebouw van Groningen, de Martinitoren. Vanaf het dak van het Forum heb je geweldig uitzicht over de stad. Van binnen is het een walhalla voor fotografen door het lijnenspel van roltrappen in het open gebouw. Vanaf de roltrappen heb je goed zicht op alle verdiepingen met onder andere de boekencollectie van de bibliotheek, de filmzalen en exposities.
Tip: Op het Expoplein vind je de expo Stad waar je wordt meegenomen in het verhaal van Groningen. Met projecties en een maquette van de binnenstad kom je alles te weten over de geschiedenis, bijvoorbeeld over het Gronings Ontzet en de bevrijding van Groningen.
Het idee achter het ontwerp van deze bijzondere bibliotheek – en school – is een megatent in een duinpan. Het gebouw van hout en glas heeft een grote luifel en de zijgevels lopen taps toe.
De kleuren van het gebouw passen bij de omringende dennenbomen. En ook in het gebouw zijn de kleuren niet willekeurig gekozen. Zo koos Kristinsson Architecten voor de kleur van de vloeren aan de hand van een luchtfoto van Vlieland voor het groen van de bossen, de verschillende kleuren van het strand en de duinen. Het complex werd in 2016 geopend.
Eerlijk is eerlijk, als je buiten staat, verwacht je niet in zo’n stijlvolle ruimte terecht te komen. Je wordt compleet overdonderd door de mooie leeszaal van het Eemhuis met zijn terrassen.
De gevel van het Eemhuis springt vooral in het oog door de 24.000 aluminiumbollen die erop zitten. Vaak lees je dat ze verwijzen naar het schild van Sint-Joris die ook in het gemeentewapen zit. Maar volgens Michiel Riedijk, die het gebouw uit 2013 ontwierp, hebben ze geen enkele betekenis. Hij noemt ze zelf discobollen vanwege hun reflectie op zonnige dagen.
Buiten zie je door de glazen pui de boeken al opdoemen, en eenmaal binnen zie je hoe gaaf het is gedaan: de terrassen met boekenkasten vormen letterlijk een berg van boeken.
De weg omhoog leidt langs een koffiecorner, leuke zitjes en nissen en veel groen. Het gebouw is echt een advertentie voor lezen. De beroemde architect Winy Maas ontwierp het bibliotheekgebouw uit 2012. Naast het vele glas valt de mooie houten dakconstructie op. De glazen stolp met het puntdak stelt een boerderij voor als verwijzing naar het boerenverleden van Spijkenisse.
Bij een wedstrijd om de fijnste werkplekken, de leukste zitjes en lekkerste loungebanken, zou De Nieuwe Bibliotheek in Almere hoge ogen gooien! Het hypermoderne gebouw nodigt uit om er een lekker loungedagje door te brengen.
Gebouw De Nieuwe Bibliotheek
Langs het leuke nieuwscafé wandel je via de terrassen zo omhoog het gebouw in. Vanaf elke verdieping heb je goed zicht op het mooie atrium, de binnentuin en – dankzij de grote glazen wanden – de omgeving van het pand. Je loopt langs mooi vormgegeven afdelingen, zoals de sectie ‘Hoogspanning’ en ‘De Jeugd van Tegenwoordig’. Onderweg zie je kunstwerken, boekenkasten in alle vormen en maten en natuurlijk de talloze zitjes. Er zijn zelfs een auditorium, filmzaal en studiecentrum te vinden.
Het gebouw is ontworpen door architectenbureau MVSA. Ook wel bekend van het voormalige ING-hoofdkantoor aan de Zuidas, het nieuwe Centraal Station in Rotterdam en het gave project Wonderwoods (2 torens vol planten die in Utrecht zullen verrijzen). In Almere kozen de architecten voor een wigvormig gebouw met een basaltkleurige gevel en veel glas. Overigens zit niet alleen de bibliotheek in het pand van 20.000 m2, maar hebben ook appartementen, kantoren en winkels er een plek gekregen. Na de opening van het gebouw in 2010 won het meteen de Architectuurprijs Almere.
Met maar liefst 28.000 vierkante meter is de OBA de grootste bibliotheek van Nederland… Een waar boekenwalhalla.
Loop vooral langs de mooie muurgedichten en het leescafé met de grootste voorraad tijdschrift ooit. En vergeet het terras op de zevende verdieping niet, waar je uitkijkt over Amsterdam en je van alles leest over de gebouwen die je ziet. Het moderne gebouw uit 2007 is ontworpen door architect Jo Coenen, voormalig Rijksbouwmeester. De kenmerken zijn licht en open. En natuurlijk groot. Het heeft 300 werkplekken, 1.000 zitjes, meerdere vergaderzalen en zelfs een bibliotheektheater. Je hoeft je hier bepaald niet te vervelen.
De TU-bibliotheek is vooral leuk om te bezoeken op zonnige dagen, want dan kun je er met een kleedje bovenop liggen! Het grasveld voor de bibliotheek loopt namelijk langzaam over in het dak van het gebouw.
Gebouw bibliotheek TU
In het midden zie je een enorme kegel. Die staat symbool voor techniek, en pint als een soort punaise landschap en bibliotheek aan elkaar vast. Maar neem ook binnen een kijkje, daar zie je een gigantische boekenkast die loopt van de begane grond tot aan het plafond. Het bibliotheekgebouw werd ontworpen door de inmiddels beroemde Francine Houben van Mecanoo Architecten. Het staat pal achter een iconisch pand, de zogeheten ‘Kikker’. Dat is een brutalistisch gebouw wat vooral betekent dat je veel beton ziet. En juist daarom werd de bibliotheek groen. “De kikker had gras nodig”, aldus Houben die het gebouw in 1998 voltooide.
Tja, maar weinig mensen vinden het mooi en tóch heeft het iets: de Rotterdamse bibliotheek uit 1983. Het pand heeft talloze bijnamen, van Gasfabriek, IJstaart tot Stofzuiger.
Gebouw bibliotheek Rotterdam
Vanwege de stalen buizen langs de gevel wordt vaak het gebouw vaak vergeleken met het Centre Pompidou in Parijs. Het beroemde architectenbureau Van den Broek en Bakema ontwierp het moderne pand. Het zit vol leuke details, zoals de entree met de vele lampen en het levensgrote schaakspel. Op de vijfde verdieping is de Rotterdamse skyline afgebeeld op het raam, met daaronder de tekst: ‘Als dit Narvik was, zou ik beter kijken’. Met deze verwijzing naar het gedicht ‘Bij Loosdrecht’ van K. Schippers roept het op om naar het bekende te kijken alsof het iets nieuws is.
De stoere, voormalige werkplaats voor locomotieven onderging een complete metamorfose en werd uitgeroepen tot beste gebouw ter wereld. Er worden regelmatig leuke rondleidingen gegeven door het pand.
Over het gebouw
Met boeken uitlenen alleen red je het tegenwoordig niet meer. Als er één bibliotheek is die dat heeft begrepen, is het die in Tilburg. De voormalige fabriekshal uit 1932 huist naast boeken, werkplekken, podia en labs. Zo doen de torenhoge trappen tevens dienst als tribune. Het gebouw van glas en staal heeft nog steeds het industriële karakter van weleer. De oorspronkelijke vloer – met smeerputten en rails – is bijvoorbeeld behouden. En veel materialen zijn hergebruikt. Zo zie je plantenbakken gemaakt van houten wagons en tafels die steunen op afgeschreven boeken. Voor de gigantische ruimte zijn beweegbare wanden van textiel gemaakt; kunstwerken op zich. Het gebouw won tal van prijzen. Zo werd het in 2019 uitgeroepen tot beste gebouw ter wereld, en won het in Nederland de publieksprijs.
Je kunt een leuke rondleiding met gids door LocHal volgen. Dit stoere, industriële gebouw heeft een rijk verleden. De verhalen van oud-NS-medewerkers, die de bibliotheek heeft verzameld, brengen de historie tot leven tijdens de rondleidingen.
Dankzij de imposante hal met prachtige bakstenen bogen lijkt het wel of je binnenkomt in een kathedraal. Het voormalige postkantoor uit 1924 werd omgetoverd tot bibliotheek. Er zijn bijna duizend boekenkasten en meer dan driehonderd studieplekken, en je vindt er ook een filmzaal, theater en eetbar. Je kunt een leuke rondleiding volgen door de bibliotheek.
Gebouw bibliotheek Neude
Het is moeilijk voor te stellen als je de huidige servicepunten ziet, maar vroeger moesten postkantoren grandeur uitstralen. En dat doet die van het Utrechtse postkantoor nog steeds, maar nu als bibliotheek. Bij binnenkomst stap je meteen in de grandioze hal met zijn paraboolvormige bogen van gele baksteen. De architect, Joseph Crouwel, nam het Rotterdamse postkantoor als voorbeeld, koos voor een ontwerp in Amsterdamse Schoolstijl en maakte een Gesamtkunstwerk van het gebouw. Oftewel, je kijkt er je ogen uit. Vooral leuk zijn de details die verwijzen naar het postkantoor, zoals de stenen postduiven, maar ook de giraffehalzen met posthoorns die als boegbeelden van vikingschepen uit de wand komen. En niet te missen, de zwarte beelden in art-decostijl van Hendrik van den Eijnde. Deze mensfiguren stellen de werelddelen voor en symboliseren de gedachte dat post mensen en landen met elkaar verbindt (het beeld in het midden stelt Handel en Welvaart voor, maar dat is vooral gemaakt om aan een even aantal te komen). Overigens hebben de Utrechters de beelden – en de leeuwen bij de ingang – betaald, omdat het budget op was: crowdfunding avant la lettre.
Let in de toch al opvallende publiekshal ook op de gave klok, gemaakt door de Porceleyne Fles uit Delft. Maar niet alleen in de hal word je verrast door mooie kunst en leuke details. Loop ook zeker langs het ‘Testbeeld’ bij de roltrap, het ‘Alfabet’ in het trappenhuis en het ‘Boekenhuis’ op de kinderafdeling. Of lekker duurzaam, de fietsen om je mobiel mee op te laden op de mooie studiezolder.
De Nachtwacht is populair, maar onderschat ook de bibliotheek van het Rijksmuseum niet.Het is de oudste kunsthistorische bibliotheek van Nederland. En bovendien de grootste, destijds al en nu nog steeds.
Volgens de architect Pierre Cuypers was een museum niet alleen om te bewonderen, maar ook om kennis op te doen. Daarom ontwierp hij de Cuypersbibliotheek in het Rijksmuseum. En de bibliotheek moest natuurlijk wel grandeur uitstralen. Daarom maakte hij pilaren die bovenaan dunner zijn waardoor ze langer lijken en de ruimte hoger. De prachtige zaal kreeg een groot dakraam, waardoor mensen geen kaarsen of gaslicht nodig hadden om te kunnen lezen. Ook koos Cuypers voor lichte wanden en kleine decoraties om het daglicht goed te reflecteren. Overigens waren er ook decoraties om kunsthistorici te eren én mensen te manen tot stilte. Er staat bijvoorbeeld:
Gij hebt twee ogen en een mond. Dit zij voor u een teeken, hier veel te lezen en niet te spreken.
Dwalend door het Rijks kom je vanzelf langs deze geweldige 19e-eeuwse bibliotheek. Je mag ‘m fotograferen dus zoek een mooi plekje om de torenhoge kasten, de hardhouten balustrades en de mooie natuurstenen vloer vast te leggen.
Tip: je kunt ook een leuke audiotour volgen over het museumgebouw, dan kom je ook langs de mooie bibliotheek. Tijdens de tour hoor je van alles over de mooie leeszaal én het geweldige museumgebouw van Pierre Cuypers.
DePetrus laat maar weer eens zien dat boeken en kerken toch wel erg goed samengaan. Maar niet alleen de bibliotheek huist in dit prachtige 19e-eeuwse kerkgebouw, het is een echte ontmoetingsplek. DePetrus organiseert verschillende rondleidingen. Bijvoorbeeld over de mooie architectuur van het gebouw of de geschiedenis van het Noord-Brabantse plaatsje.
De sfeervolle huiskamer van Vught nodigt je uit om lekker plaats te nemen in een van de vele zitjes, werkplekken of het gezellige leescafé. Maar je kunt je ook onderdompelen in de geschiedenis van de Noord-Brabantse plaats, want Museum Vught zorgt voor leuke (wisselende) tentoonstellingen. Of bijvoorbeeld een bezoekje brengen aan de bescheiden uitstalling van de Wereldwinkel. En overal kijk je uit op kleurrijke muurschilderingen, glas-in-loodramen en prachtige gewelven die mooi samengaan met de moderne inrichting.
En dan te bedenken dat op deze plek bijna een ‘doos winkels’ had gestaan. Tenminste, daar was een groepje betrokken inwoners bang voor toen het gebouw eind 2010 gesloopt dreigde te worden. Er vonden namelijk allang geen kerkdiensten meer plaats, het gebouw stond op instorten. En dus bedachten de 7 Vughtenaren een reddingsplan. Ze vormden een vennootschap zonder winstoogmerk (en dan echt, niet zoals Sywert van Lienden) en betrokken andere inwoners en organisaties. Samen zorgden ze voor de restauratie en nieuwe bestemming van de mooie, voormalige kerk. Het gebouw uit 1884 van de architect Carl Weber dient nu als fijne ontmoetingsplek. En dit loopt als een tierelier; binnen een jaar na de opening in 2018 werd de 200.000ste bezoeker al verwelkomd.
Je kunt kiezen uit twee rondleidingen door DePetrus. De algemene rondleiding over DePetrus. En de rondleiding door de geschiedenis van Vught, Cromvoirt, Helvoirt in DePetrus door het Vughts Museum.
Dit is de enige bibliotheek van Nederland met zulke Chinese details. Zoals de roodgroene aankleding, de handgreepjes in de vorm van drakenklauwen en de drakenkopjes aan de balustrades. En de gigantische koepel met schubben van glas in lood.
De bibliotheek werd ontworpen door Cornelis Peters, een leerling van de beroemde Pierre Cuypers. Hij ontwierp overigens niet alleen die zaal, maar het hele gebouw waarin nu de Tweede Kamer huist. In 1883 werd het neergezet voor het ministerie van Justitie, en dat zie je duidelijk terug aan de versieringen op het neorenaissancegebouw, bijvoorbeeld aan de portretten van rechtsgeleerden. O ja, de bibliotheek heet overigens Handelingenkamer omdat hier de letterlijke verslagen – de handelingen – van het parlement werden bewaard.
De universiteitsbibliotheek is een verborgen parel midden in het hart van Utrecht. De mooie bibliotheek zit in het vroegere paleis van koning Lodewijk Napoleon.
De koning liet het paleis bouwen toen hij van Den Haag naar Utrecht verhuisde (omdat hij dacht dat hij ziek werd van de zeelucht…ahum!). Het werd een 30 meter lange Grande Galerie met balzaal, twee salons en een hofkapel. En in dit statige, stijlvolle gebouw uit 1807 zat al snel (sinds 1820) de bibliotheek van de Universiteit Utrecht. In de bibliotheek zie je de grandeur van het paleis duidelijk terug. Er wordt volop gebruik gemaakt van de bibliotheek, maar meestal mag je buiten de tentamenperiodes een kijkje nemen als je het vraagt aan de beveiligers.
‘Als je een tuin hebt in je bibliotheek zal het je aan niets ontbreken’, zou de beroemde Cicero uit het oude Rome gezegd hebben. En een tuin heeft de bibliotheek van Schiedam.
De binnentuin is duidelijk de eye-catcher in deze 18e-eeuwse koopmansbeurs. Destijds was het gebouw een pronkstuk van de bloeiende jeneverindustrie. De kroonluchter vol jeneverglazen is leuke knipoog naar die historie.
De Korenbeurs stamt uit 1792 en is ontworpen door de Italiaan Giovanni Giudici. Hij koos overduidelijk voor de stijl van het classicisme; gebouwen in die stijl doen een beetje denken aan een tempel. Bovenaan de zandstenen gevel zie je beelden van Mercurius en Neptunus. En bovenop het gebouw prijkt een houten klokkentoren. In de 19e eeuw is de glazen dakconstructie toegevoegd.
Zie hier, de allereerste openbare bibliotheek van Nederland. In 1655 speciaal gebouwd als bibliotheek, overigens wel alleen met wetenschappelijke boeken. Het oorspronkelijke interieur en boekverzameling van de Bibliotheca Thysiana is vrijwel helemaal bewaard gebleven.
Ontstaan eerste bibliotheek in Leiden
De bibliotheek werd gesticht door Johannes Thysius. Iedereen verwachtte dat hij na zijn studie jurist zou worden, maar hij koos ervoor om boeken te verzamelen (lees: hij had een rijke vader). Dit werd uiteindelijk een indrukwekkende collectie met boeken over elke wetenschappelijke discipline. Een pareltje is de prachtig geïllustreerde atlas van Blaeu. Maar er ligt nog veel meer moois. En dat had hij zelf ook door, want in zijn testament liet hij vastleggen dat zijn verzameling na zijn dood beschikbaar moest zijn via ‘een publieke dienst ter studie’. Speciaal hiervoor werd het mooie gebouw aan het Rapenburg gebouwd.
Het gebouw werd ontworpen in het Hollands classicisme door Arent van ’s Gravensande. Met pilasters (platte zuilen) op de gevel en 2 globes op het dak. De begane grond was bedoeld als woonruimte voor de beheerder. Hier valt vooral de monumentale bordestrap op die naar de houten zaalbibliotheek leidt. De bibliotheek is een plaatje om te zien met al die historische boekenkasten. Absoluut uniek is dat hier een van de 14 (!) nog bestaande boekenmolens ter wereld te vinden is. Dat is een soort lessenaar met meerdere boekenplanken die je kunt ronddraaien. Met een ingenieuze constructie van pokhout zodat bij het draaien het hout dusdanig wordt geperst dat er olie vrijkomt. Een zelfsmerende boekenmolen dus, geniaal!
Bibliotheca Thysiana hoort bij de Universiteit Leiden. De bibliotheek is tegen betaling op afspraak te bezichtigen voor groepen tot 20 personen. Meestal is de de bibliotheek op Open Monumentendag gratis te bezoeken.
