Tijdens de 18e eeuw overheerst de invloed van de Franse architectuur in Nederland. De Lodewijkstijl is een statige bouwstijl die vooral bij stadspaleizen en herenhuizen is toegepast.
Ontstaan Lodewijkstijlen
De Lodewijkstijlen zijn genoemd naar de Franse koningen. In de 17e eeuw liet koning Lodewijk XIV, de Zonnekoning, paleis Versailles uitbouwen tot een gigantische residentie. Dit had gevolgen in heel Europa. Bij de elite ontstond vraag naar stijlvol vormgegeven woningen. In de 18e eeuw werden dan ook veel panden verbouwd in Lodewijkstijl, waarbij een voorname gevel en een rijk interieur belangrijk waren.
Wil je meer weten over paleis Versailles, waar het allemaal mee begon? Bekijk dan het leuke filmpje over de bouwgeschiedenis van Versailles op YouTube.
Lodewijk XIV-stijl
De Franse architect Daniel Marot introduceerde de Lodewijk XIV-stijl in Nederland. De stijl is te omschrijven als: statig, symmetrisch en decoratief. Meestal met grote schuifvensters (onderverdeeld in vele ruitjes), een bepleisterde gevel met stucwerk, grote en zware ornamenten die de portalen en daklijsten sieren en een balustrade.
Lodewijk XV-stijl (rococo)
De Lodewijk XV-stijl was zwierig en asymmetrisch en werd ook wel rococo genoemd. Het is voornamelijk een interieurkunst met mooie stucwerkplafonds en wandbekleding. Het heeft vaak wat lichte, speelse decoratie. En er was een voorliefde voor pastelkleuren. De belangrijkste decoratie was de rocaille; een asymmetrische versiering in de vorm van een schelp. Je ziet de versiering bijvoorbeeld in geveltoppen of ingangspartijen.
Lodewijk XVI-stijl
De Lodewijk XVI-stijl ontstond omdat er in Frankrijk weer belangstelling kwam voor de klassieke oudheid, net als tijdens het classicisme. Zuilen, pilasters, frontons en festoenen waren weer in zwang. De stijl was elegant, slank en symmetrisch. En was verwant aan de empirestijl. Vanaf ongeveer 1775 waaide de Lodewijk XVI-stijl over naar Nederland.
